çok sevdim ben bu şarkıyı...
sebepsiz huzursuzluklar hep vardır ya! yani biz onları sebepsiz sanırız ama aslında belkide bizim hatırlamak/bilmek/farketmek istemediğimiz bi sebebi vardır. şarkıda diyo ya "ömür bi kara kutuymuş gün gelince açılmış ama sorarsan hep geç kalınmış" belki yaşarken bunun olmasından korkuyoruzdur, bitmez sandığımız ömrümüz ve gitmez sandığımız sevdiklerimizle ilgili kötü gerçekleri bilmek istemiyoruzdur. çünkü biz hep bize verilmiş hayatı en şahane yaşayan insanlar olacağımızdan, bu bizim için yanlış bi olasılık oluverir... şuan biraz elim darda/canım sıkkın/işler yoğun/ortalık karışık... bi geçsin bunlar ne biçim yaşıycam varya hayatı... bunun kandırmacasıyla geçerken ömür ve açılınca işte o kara kutu "hep geç kaldık!" deyiveririz... bizim hayatımız böyle -son-lanmaz işte ya, olurda bi ihtimal diye ara ara bunlar doluyordur zihne de biz o kara kutu gerçeğiyle yüzleşemediğimizden yüzümüzü çevirip "öyle sebepsiz bi daraldım" diyoruzdur...
23 Şubat 2011 Çarşamba
19 Şubat 2011 Cumartesi
çok güzel bi şarkı dinleticem size(:
bu abiler, tam yeridir kullanayım "tarihin tozlu rafları"nda kalmış 4 brada(: ama çok güzeller ya... grubun ismide çok güzel;Ink Spots
afiyetle efenim!
afiyetle efenim!
7 Şubat 2011 Pazartesi
3 Şubat 2011 Perşembe
seven pounds&The Pursuit of Happyness
wow wow wow! seven pounds'u şimdi bitirdim ve çok güzel bi filmdi...
Bu filmide daha önce The Pursuit of Happyness'in İtalyan yönetmeni, Gabriele Muccino yönetmiş, valla ne diyim ellerine sağlık...
The Pursuit of Happyness de Will Smith benim canı gönülden takdirimi kazandığından, akabinde diğer Smith filmlerini izlemeye koyuldum tabi, hepsi için aynı şeyi söyleyemesem de kendisini çok başarılı bulduğumu kamuoyuna duyurmak isterim(: Bu filmde de çok başarılıydı...
ve tabi benim açımdan bi takdiride Gabriele Muccino kazanıyor. ince ve zarif detaylar dikkatimden kaçmadı.
çok başarılı iki film efenim, ne diyim izleyin bence!
p.s. seven pounds'da benim de çok sevdiğim bi şarkı vardı onu da paylaşıyım hadi(:
Bu filmide daha önce The Pursuit of Happyness'in İtalyan yönetmeni, Gabriele Muccino yönetmiş, valla ne diyim ellerine sağlık...
The Pursuit of Happyness de Will Smith benim canı gönülden takdirimi kazandığından, akabinde diğer Smith filmlerini izlemeye koyuldum tabi, hepsi için aynı şeyi söyleyemesem de kendisini çok başarılı bulduğumu kamuoyuna duyurmak isterim(: Bu filmde de çok başarılıydı...
ve tabi benim açımdan bi takdiride Gabriele Muccino kazanıyor. ince ve zarif detaylar dikkatimden kaçmadı.
çok başarılı iki film efenim, ne diyim izleyin bence!
p.s. seven pounds'da benim de çok sevdiğim bi şarkı vardı onu da paylaşıyım hadi(:
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)