23 Şubat 2011 Çarşamba

Is the time to stop and think?

çok sevdim ben bu şarkıyı...

sebepsiz huzursuzluklar hep vardır ya! yani biz onları sebepsiz sanırız ama aslında belkide bizim hatırlamak/bilmek/farketmek istemediğimiz bi sebebi vardır. şarkıda diyo ya "ömür bi kara kutuymuş gün gelince açılmış ama sorarsan hep geç kalınmış" belki yaşarken bunun olmasından korkuyoruzdur, bitmez sandığımız ömrümüz ve gitmez sandığımız sevdiklerimizle ilgili kötü gerçekleri bilmek istemiyoruzdur. çünkü biz hep bize verilmiş hayatı en şahane yaşayan insanlar olacağımızdan, bu bizim için yanlış bi olasılık oluverir... şuan biraz elim darda/canım sıkkın/işler yoğun/ortalık karışık... bi geçsin bunlar ne biçim yaşıycam varya hayatı... bunun kandırmacasıyla geçerken ömür ve açılınca işte o kara kutu "hep geç kaldık!" deyiveririz... bizim hayatımız böyle -son-lanmaz işte ya, olurda bi ihtimal diye ara ara bunlar doluyordur zihne de biz o kara kutu gerçeğiyle yüzleşemediğimizden yüzümüzü çevirip "öyle sebepsiz bi daraldım" diyoruzdur...

2 yorum:

hasan dedi ki...

wow wow wow! "sarıl her fırsatında o insana, arkasından ağlayan olma! geri getirmez çok ağlasanda..." ben de hiç ilgilenmem bu grupla ama sahiden deşici olmuş bu şarkı ve senin alaycı dokundurmaların...

:) dedi ki...

kaç zamandır dilimde benim de bu şarkı:)