MERCİ!

şimdi bilen bilir şahane bi ismi ve amacı olan bi organizasyon var, "gezici festival"...
sene 2003 de, orda bi kısa film çok ses getirmişti. o sene istanbula uğramadığından bu gezici festivalciler(ee! haliyle amaç ve öncelik sineması olmayan yerler olduğundan) bu methini pek duyduğum filmi izlemem de epey sonra oldu benim, şans eseri bi yerde buldum bi gün ve beklediğim kadar güzeldi. patrick quinet'nin elinin değişi oldukça belliydi...
fransızların ve onların o elegan hallerinin hastasıyım ben. böyle, onların gerek sinemasın da, gerek şarkıların da, gerekse şehirlerin de çok kendini belli eden evveliyattan kalma güçlü ama hayata karşı kırılgan ve naif bi hassasiyetleri var.
o sebeptendir ki, bu film de sevdiğim tüm fransız filmleri gibi çokta büyüklerin uğraşmayacağı inceliklerle bezeli oluşundan beni mest etti...
aslında hayatı fazla kolaylaştıran ve fazla göz önünde olup da hiç görülmeyen mutluluklardan birinin üzerine kurulmuştu film, bu yüzden daha da etkileyiciydi.
hani, çocuklar biz büyükler kadar ciddiyetle(!) bakmıyorlar ya hayata, o yüzden basit şeyleri çok rahat görebiliyorlar. hiçbi şeye ihtiyaç duymadan eğlenebiliyorlar ya! onun gibi işte bu film... samimi, kolay, mümkün(:

artık sıkılmış bünyede tek damla vitamin olmadığından, sizin ve benim yüz kaslarımızı biraz çalıştırmak istedim

ekşıınn



bilimsel bi yaklaşımla gülmenin etkileri;
*1- Kan basıncı artar,
2- Kalbin hızlı atmasına neden olur,
3- Solunum değişir,
4- Nörokimyevî madde(Sinir sistemi kimyası) seviyesi azalır,
5- İmmün sistem(bağışıklık sistemi) canlanır ve harekete geçer...

Gülme sonucu kaslar yumuşadığı için insanlarda bir rahatlama olur. Bazı hastahanelerde morali artırmak için “mizah odaları” vardır.


XOXO