bir varmış biri daha varmış;

Bir Rus köyünde iki balık yaşarmış,
Biri olmadan, öbürü olmazmış. Bu böylece yazılsınmış.
Biri turuncu ve İri, öbürü korkak ve İnceymiş
İri sormuş birgün.
'Madem bütün bu denizler birbirine bağlı,
niye biz seninle sadece bu kıyıdan
ötekine yüzüp duruyoruz?
Kendimizi bir akıntıya bıraksak ya,
yeni sularda yüzsek,
başka balıklar yesek,
küba'ya gitsek,
daha mutlu olmaz mıydık?'
Hak vermiş İnce.
İnceliğinden sırf o da.
Çünkü onun mutluluğu için, İri ve o kıyı yeterliymiş
Gerisi hava, su değişikliğiymiş,
insan bundan beslenemezmiş
Balıklarsa hele hiç...
Katılıp yine de, düşmüş İri'nin peşine ince,
Akıntıya bırakmış kendini.
Bunlar beraberce, yüzmeye başlamışlar
Fakat bi balıkçının ağına takılmış İri,
İri ya!
İnce de takılmış ama sıyrılması da pek kolay olmuş,
İnce ya!
ama bırakıp gitmemiş iriyi
Hem inceymiş hemde aşık.
Kemirip ağları kahramanca, kurtarı vermiş İri'yi
Derken, soğuk denizlere kavuşmuşlar.
Fakat İnce, alışık değilmiş bu serin sulara
ve hastalanmış,
İri durmuş Atlantiğin ortasında.
Ya döneceklermiş ve İnce kurtulacakmış
Ya da tek bedene düşeceklermiş.
İri düşünmüş;
En başından beri hep sıkılan oymuş aynı kıyıdan,
Demek aslında gitmek istiyormuş İnce'sinin yanından
Almış başını gitmiş küba'ya doğru iri,
oracıkta can vermiş ince ve bi balina onu yutmuş,
iri de ayrılmış ayrılmasına ince'sinden ama
ayrılması iyi olmamış
nereye gittiğini ve adını unutuvermiş hemen!
O yüzden kaybolmuş Atlantiğin derin sularında
Ve koca bir balina onu da yutmuş,
Fakat mucize bu ya,(ki hep olur!)
balinanın midesinde İnce'yi bulmuş.
Meğer onları yutan aynı balinaymış,
İnce ölmemişmiş, tam tersi midenin
sıcaklığında dirilmişmiş.
İbret-i alem bu hikaye bütün
balıklara öğretilmiş,
hepsine de bir balina anlatmış,
insanlarsa bi blogdan öğrenmiş...