1 Nisan 2010 Perşembe

kırılmasın diye durur kalbim...

bu odadan boğuluyorum, herkesin çok da üzerinde düşünmeden geçirdiği bi hayatı var ve ben onu saçma buluyorum. peki ben çok düşünüyorum da n'oluyor... daha beter belki de...
herşey yine çok anlamsız ve tanıdık, herkes yine pek meşgul, ben yine çok kırılganım...

3 yorum:

hasan dedi ki...

kimler seni böyle üzüyor/kırıyor prenses?

beni rahatta dinleyin! dedi ki...

yarım ömür yaşadığım şeyleri anlatmak epey zaman alır, boşver:)

bide bişey diycem, google hesabınla yorum yapsan da bizde bilsek kimsin diye...hımm, hem isimden öte bi biçimde tanışmış oluruz seninle, malum sevinç'in aktivasyonunu aşıyorsun bozuluyor bu duruma(tabi ki ben teşekkür ederim takip etmeye değer bulduğun için)...

neşepalamudu dedi ki...

kıskanç olabiliyorum yer yer :))