Restless

çok çok sevdiğim bi yönetmen olan Gus van sant yine yaptı yapacağını ve şahane bi filmle, milk'ten sonra yine gönlümüzün tahtına kuruldu .
Restless'in teması "ölüm" ama bu kadar kederli ve karanlık bi konu ancak bu kadar zarif ve histeriklik eşiğine yaklaşmadan anlatılabilirdi. filmin senaristi jason lew bu senaryoyu yazarken kült olan şahane film "harold ve maude" dan etkilenmiş. iki filmin oldukça ortak noktası olsada filmin karakteristik yapısı onu taklik olmaktan epey kurtarmış. 

güzeller güzeli annabel sayılı zamanı kalmış ama bunu çokta umursamadan hayatının kalanını anlamlı kılmaya çalışan ve dünyayı anlamayı en önemli iş sayan bi kız. enoch ise ailesini bi trafik kazasında kaybetmiş uzun bi süre komada kaldığından ailesinin cenazesinde bulunamamış ve bu yüzden sürekli yabancıların cenazesine gitmeyi hobi edinmiş biri. ve bu iki tutunamayan bi cenazede karşılaşıyorlar ve çok duygusal bi hikaye başlıyor... 

hikayede yan karakterler bile öyle güzel ve farklı kurgulanmış ki, gus van inanılmaz güzel bi iş çıkarmış. aşşağıda ki enoch ve annabel'in durumdan tedirgin ablasını anlatan gif buna şahane bi örnek;   

hele ki hikayeye çok önemli bi anlam kazandırmış olan enoch'ın hayalet arkadaşı kamikaze pilotu hiroshi'ye girmek bile istemiyorum. zira kendimi hikayenin tamamını anlatırken bulabilirim.

geçen yıl gus van'ın sinemayı bıraktığını ve bunun son filmi olduğunu okumuş ve çok üzülmüştüm. ama bunu şimdilik bi süreliğine ertelemiş olacak ki, bundan sonra iki projede daha yönetmenlik yaptı. ancak sanıyorum ki çok fazla devam etmeyecek bu durum ve yüzümüzü çok güldürmeyecek gibi.

p.s.filmde annabel'in okuduğu kuşlarla ilgili kitaptan seçmeleri o kadar senaryoyu tamamlıyordu ki anlatamam. en kısa zamanda edineceğim o kitabı (:

p.s.s.bi de benim daha önce blogumda bayılarak bahsettiğim bi çocuk vardı;Sufjan Stevens. işte bu filmin soundtracklerini o yapmış, çok da güzel olmuş...