Hayatta başlanan bi işi bitirememe halinin benim aynamdaki yansıması "bitmemiş projelerin adamı"dır. öz eleştirilsel bi yazı olsun değil arzum esasen, insanlık duygularını tufana katacak bi genelleme de değil...
ne o vakit? bilmiyorum ya...
yazmasam mı? yada iyice uzatsam mı...
peki, uzatıyorum; hayatta her çıkılan yol niye yanlış yol hissi uyandıran bi bünyedeyim? sahiden çok merak ediyorum bunu. yani hiç mi olmaz bi çok insanda olan "benim yolum ......" hissi. niye bende noktalı alanları dolduracak tanımlamalar yok anlamıyorum...
bide farkındaysanız inanılmaz derecede "..." kullanıyorum. sanırım her bi şey anlatmaya kollarımı sıvayınca bi eksiklik hissimden kaynaklanıyor. yani tanımlar hep eksik ve yetersiz gibi sanki, hislerimi tarif etmeye... bak yine yaptım,
ben bi de "bi" ye takığımdır.
bayılırım "bi" tanımını, "..."larımla beraber olur olmaz yerlere tıkıştırmaya... aslında "bi' demenin tdk'da yeri yok. yanlızca günlük yaşamda kullanılıyor ve bence kasıntı bir'in aksine "bi" çok sevimli ve yazık bi hali var ya, onun için kendimi "bi" ile tanımlamayı çok seviyorum. "bi şey" söylermiş gibi duruyor ama aslında "bir şey " söylemiyor... :)
saçmalama seansı sonu istatikleri: 17 "bi, " 7 "..." üstelik saçma bi (bi'lerin sayısı 18 oldu) monolog da ki hali bu... ("..."lar da 8)
1 yorum:
ahahaa çok güldüm valla, bundan sonra bende sürekli "bi" diycem ve her bi dediğimde gülümseyerek seni hatırlıycam...
Yorum Gönder