madonna olucakmış, gülmeyin! belki yarası var...

madonna olcakmış,
gülmeyin! belki yarası var
çok gülümsemiş, mutsuz olmamış
belli şakası var
beş dakika durup, bi dinleyin
belki bi sözü var
hemen gitmeyin bekleyin,
ayrıca bişi var
bizden farklıymış, evet deyin
-e sen öylesin
doğuştan starmış,
aman deyin, nazar değmesin
madonna olucakmış, gülmeyin...

seveni/sevmeyeni var, ama burda ki mevzu nil değil. bu şarkıda ki acınası ruh halinin herkesin başından başka karakterlerle en ergen çağlarda geçmiş olması... ben madonna olmayı istemedim ama vardı işte benim de kendimi layık gördüğüm bi yerler. ve insan kendini hakikaten bayağı bi süre inandırıyor buna: bi gün keşfedilecek ve değer, kıymet görecek kadar muazzam bi kristal olduğuna...
yani insan aynı atomlardan olunca elmasla-kömür arasında ki farkın tamamen renk/zevk farkı olduğunu sanıyor bi zaman sanırım.
ama sonra ayrılıyoruz işte yada ayrıştırılıyoruz böyle elmaslar/kömürler yada daha açık anlatımıyla değerliler/değersizler diye...
kendimce kurduğum hayaller ve bekleyişler beni küstürüyor böyle, ergen zamanlar da dedim ama sanırım biraz eksik söyledim, insanlar kömür/elmas diye ayrıldıktan sonra da ayrışmalar devam ediyor ve biz kömürler cephesinde ki bir ayrım kolu da; hayalciler/gerçekçiler. onlarda içlerinde ayrılıyor sonra, gerçekçiliği set yapıp kendi gerçeklerini kuranlar, hayal kurmaktan vazgeçemeyip gerçeklikle kendini araf'ta bırakıp hırpalayanlar... ben hayal kurmayı uzun zaman önce unuttum sanıyordum ama yanıldığım şey eskiden neredeyse tüm vaktimi hayal dünyasında geçiriyorken bunun dozajını artık azamiye indirmiş olmam.
çocukken ki yarattığım bu dünyanın da nedeni hep uyumsuzluktu aslında. küçükken çocuklarla anlaşmak zordu, sonrasında da işler yaver gitmedi ve büyükler zorladı beni. küçük numaralar geliştirdim sonradan beni aralarında barındırabilsinler diye. ama sonra fasülye sırığının tepesinde ki dev'e sürekli ninniler çalan arp kadar yoruldum... şimdi yorgun ve elinden pek bişey gelmeyen biri gibi hissederken kendimi, bu şarkıyı mırıldanmaya başladım...